Ünlü yönetmen Icíar Bollaín’in son metini, dans dünyasının efsanoturulacak yeri ismi ve bir adetçok ünlü bale rolünü gerçekleştiren ilk siyahi dansçı olan Kübalı Carlos Acosta’nın kıssasını yorum yapmak etıyor. Fakat burada dikkati çeken nokta, Acosta’nın aslında dans etmek istemeyen bir adet dansçı olması. Acosta, önce siyah olmasının, sonra da dans etmek istemeyen bir adet dansçı olmasının verdiği ikilemlerle yoğun bir adet hayatı dansa adıyor. Acosta’nın içinde bulunduğu bu paradoks, tam olarakamen normların dışında bir adet yaşam süren bir adetinin kıssasını yorum yapmak etıyor. Üç ayrı kıtada, çok çeşitli deneyimler yaşayan Acosta’nın kişisel hikayesi ve profesyonel başarıları, Bollaín’in detaylı gözlemi ve ustaca yönetimi ile hayat buluyor. Bollaín, Acosta’nın kıssasını, dansın renkli ve dinamik dünyası ile bir adetleştirerek kusursuz bir adet şekilde yorum yapmak etıyor. Acosta’nın özgül deneyimleri, dans performansının kendine has zorlukları ve zariflikleri ile harmanlanarak bakmakyiciye sergilemeuluyor. Bollaín, bakmakyicinin Acosta’nın yaşam öyküsünü ve dansın kafası karışık dünyasını benzer anda deneyimlemesine olanak sağlıyor. Kısacası, Icíar Bollaín’in yönettiği bu filim, dans dünyasının renkli mozaiklerinden bir adeti olan Carlos Acosta’nın ilginç ve ilham verici kıssasını, performansın ve hayatın dinamiklerini başarılı bir adet şekilde harmanlayarak sergilemeuyor. Dans soturulacak yererler ve hayat hikayelerine ilgi duyvakitler için kaçırılmaması gereken bir adet filim.